Φελλοδρύς

Περιγραφή

Quercus suber

Η φελλοφόρος δρυς {Quercus suber L.) είναι ένα δικοτυλήδονο φυτό της οικογένειας των Φηγοειδών (Fagaceae) στην οποία ανήκουν επίσης η καστανιά και η οξιά. Σ’ αυτήν τη βοτανική οικογένεια ανήκει και το γένος της δρυός (Quercus). Το γένος αυτό περιλαμβάνει γύρω στα 600 είδη σε όλον τον κόσμο πολλά από τα οποία έχουν μεγάλη οικονομική σημασία για το ξύλο τους, το φύλλωμά τους (νομή ζώων), τα κύπελλά τους (βυρσοδεψία) ή τους καρπούς τους (ζωοτροφή). Στη λεκάνη της Μεσογείου απαντούν πάνω από 30 είδη. Από όλα αυτά υπερέχει σε σημασία η φελλοφόρος δρυς, Quercus suber όπως είναι το επιστημονικό της όνομα, το μοναδικό είδος, το οποίο παράγει φελλό. Κανένα άλλο είδος δεν παράγει τόσο χονδρό και συνάμα ανθεκτικό φλοιό.

Η φελλοφόρος δρυς είναι ένα εξαιρετικά πολύμορφο δασικό δένδρο και εμφανίζει δεκάδες ποικιλιών οι οποίες διακρίνονται από μερικές ιδιαιτερότητες των κυπέλλων, των φύλλων και των καρπών. Μόλις φυτρώσει το βελανίδι δημιουργεί μια ισχυρή κυρία ρίζα και βαθιά όσο το επιτρέπει η φύση του εδάφους. Έτσι δημιουργείται ένα πασσαλώδες ριζικό σύστημα το οποίο εξασφαλίζει ασφαλή αγγύρωση στο έδαφος. Αργότερα, σε μια μέση ηλικία, το ριζικό σύστημα μετατρέπεται σε καρδιόσχημο με την έκπτυξη πλαγίων ριζών, το οποίο επιτρέπει πληρέστερη εκμετάλλευση του εδάφους.

Τα φύλλα παραμένουν γενικά 2 έτη. Σε δροσερά εδάφη μπορούν να παραμείνουν και 3 έτη. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις με παρατεταμένο θέρος, σε πολύ πυκνές συστάδες ή μετά από υπερβολική αφαίρεση φλοιού, μπορεί το δένδρο να απορρίψει ένα μεγάλο μέρος του φυλλώματος ή και όλο το φύλλωμα κατά τη διάρκεια του θέρους.

Η πρόωρη φυλλόπτωση, όταν συνοδεύεται και από άλλες ενδείξεις όπως ξήρανση κλάδων και μείωση της αύξησης, είναι ένδειξη μειωμένου σφρίγους.

Η φελλοφόρος δρυς αρχίζει να ανθοφορεί από το 15ο έως το 20ο έτος της ηλικίας της, στην οποία αρχίζει η ωριμότητα. Ανθίζει τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο αλλά μπορεί η άνθηση να επιμηκυνθεί έως τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο. Ο καρπός είναι βάλανος. Οι καρποί, λόγω της μεγάλης διάρκειας της ανθοφορίας, δεν ωριμάζουν ταυτόχρονα, αλλά σε τρεις περιόδους κατά το δεύτερο έτος από την επικονίαση.